معنی ام هجل - جستجوی لغت در جدول جو

ام هجل(اُمْ مِ هََ)

لغت نامه دهخدا

امهال

مهلت دادن، زمان دادن، فرصت دادن، سستی و کاهلی

فرهنگ فارسی عمید

ام غول

(اُمْ مِ)

غیشه (نوعی گیاه).

لغت نامه دهخدا

مهجل

(مُ جِ)

آنکه مهمل و بی شبان می گذارد شتران را. (ناظم الاطباء) (از آنندراج) ، آنکه ضایع می کند مال را. (ناظم الاطباء). ضایعنمایندۀ مال. (آنندراج). و رجوع به اهجال شود

لغت نامه دهخدا

امهج

(اُ هَُ)

تنک از پیه و شیر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). رقیق (صفت مخصوص شیر و پیه). (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

امهال

(اِ قَ)

زمان دادن. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). روزگار دادن. (تاریخ بیهقی). مهلت و فرصت دادن. (غیاث اللغات). مدت دادن. معوق گذاشتن. تمهیل کردن. تمدید مدت کردن. درنگی دادن. (یادداشت مؤلف). انظار. (از اقرب الموارد). درنگی خواستن. (یادداشت مؤلف).

لغت نامه دهخدا

ام ثفل

(اُمْ مِ ثَ)

کفتار. (المرصع)

لغت نامه دهخدا

ام جلس

(اُمْ مِ جَ)

کفتار. (المرصع) ، کرکس. (از اقرب الموارد) ، بط. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

ام غنجل

(اُمْ مِ غُ جُ)

عناق الارض. (المرصع). در اقرب الموارد غنجل بمعنی عناق الارض است. رجوع به عناق الارض شود، داهیه. (اقرب الموارد) (المرصع). سختی. (آنندراج) ، کفتار، عنکبوت. (اقرب الموارد) (المرصع) (آنندراج) (مهذب الاسماء) ، مرگ. (از المرصع) (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد). موت. (آنندراج). و از آن است: الی حیث القت
رحلها ام قشعم، و گویند ام قشعم کنیۀ شتر ماده ای بود که رمید و بر آتش بزرگی گذر کرد و پالان خود را در آتش انداخت و بتاختن و دویدن خود ادامه داد و آن مثل شد برای کسی که بکار بدی کشیده میشود، چنانکه گویی به آتش میرود. (از اقرب الموارد). دنیا. (المرصع) ، نسر (کرکس). (از المرصع) (از المنجد) ، قریهالنمل. (اقرب الموارد). مأوای موران. فراهم آمدنگاه خاک موران

عناق الارض. (المرصع). در اقرب الموارد غُنجُل بمعنی عناق الارض است. رجوع به عناق الارض شود، داهیه. (اقرب الموارد) (المرصع). سختی. (آنندراج) ، کفتار، عنکبوت. (اقرب الموارد) (المرصع) (آنندراج) (مهذب الاسماء) ، مرگ. (از المرصع) (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد). موت. (آنندراج). و از آن است: الی حیث القت
رحلها ام قشعم، و گویند ام قشعم کنیۀ شتر ماده ای بود که رمید و بر آتش بزرگی گذر کرد و پالان خود را در آتش انداخت و بتاختن و دویدن خود ادامه داد و آن مثل شد برای کسی که بکار بدی کشیده میشود، چنانکه گویی به آتش میرود. (از اقرب الموارد). دنیا. (المرصع) ، نسر (کرکس). (از المرصع) (از المنجد) ، قریهالنمل. (اقرب الموارد). مأوای موران. فراهم آمدنگاه خاک موران

لغت نامه دهخدا

ام محل

(اُمْ مِ مَ حَل ل)

کوهی است از بنی وبر. (از المرصع)

لغت نامه دهخدا

امتهال

(اِ)

مهلت و فرصت دادن. (غیاث اللغات). مهلت دادن. زمان دادن.

لغت نامه دهخدا

ام نفل

(اُمْ مِ نُ فَ)

کفتار. (از المرصع). در اقرب الموارد و کتب لغت دیگر نوفل به معنی کفتار نر است

لغت نامه دهخدا

ام سخل

(اُمْ مِ سِ)

کوهی است در بنی غاضره. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

ام سهیل

(اُمْ مِ سُ هََ)

چرز (چکاوک). (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

ام شبل

(اُمْ مِ شِ)

لبوه. (المرصع). شیر ماده

لغت نامه دهخدا

ام شغل

(اُمْ مِ شُ)

درباره کسی گویند که عزم کاری کند ولی به اتمام نرساند، اصلش چنان است که گویند: زنی پی کاری میرفت در این بین حیض بروی عارض شد و بدون انجام کار برگشت. (از المرصع)

لغت نامه دهخدا

ام عجول

(اُمْ مِ عَ)

ناقه (شتر ماده) و ماده گاوی که بچه اش از دست رفته باشد. (از المرصع)

لغت نامه دهخدا

ام زمل

(اُمْ مِ زِ)

سلمی دختر مالک بن حذیفه بن بدر از زنان مشهور عرب و از مخالفان اسلام بود و در زمان ابوبکر خلیفۀ دوم در جنگی که با خالد بن ولید کرد کشته شد. (سال یازدهم هجری). و رجوع به اعلام زرکلی چ 1، ج 1 ص 378 شود

لغت نامه دهخدا

مهجل

(مَ جِ)

راه زهدان. (منتهی الارب) (آنندراج). مهبل. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، راه آب. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا